Şeftali, zararlının birinci dereceden konukçusudur. Diğer meyvelerden ayva, muşmula, kayısı, badem, armut ve elma konukçularıdır.

Kelebeğin ön kanatları kahverengimsi siyah, arka kanatları gri pullarla kaplıdır. Zararlı kışı, ağaçların gövdelerindeki kabuk altlarında, yarık ve çatlaklarda, toprak üzerindeki çeşitli barınaklarda, toprak yarıklarında ve meyve ambalaj yerlerinde, ördükleri bir kokon içerisinde olgun larva döneminde geçirir.

Doğu meyve güvesi, ağaçların hem sürgün hem de meyvelerinde zarar yapar. Zarar potansiyeli çok yüksek olan bu tür açık alanda şeftali yetiştiriciliğinde ana zararlı konumundadır.

Sürgün ucu 5-7 cm kadar kurur, fidan çalılaşır, 2. ve 3.döl meyvede zarar yapar. Meyve etiyle beslenen larva, gelişmesini tamamlayarak açtığı delikten meyveyi terk eder. Meyveye giriş ve çıkış delikleri civarında zamklanma örülür, delikler civarında hastalık gelişir meyve çürür.

İzleme amacıyla tuzaklar fide dönemi itibariyle 3- 4 tuzak/ ha kurulmalıdır. Tuzaklar haftada 2 kez sayım yapılarak tuzaklardaki böcekler 4 adeti aştığında kimyasal mücadele tercih ediliyorsa mücadele başlanmalıdır.

Amaç, mümkün olduğu kadar çok kelebek yakalayarak, zararlıların üremelerini engellemektir. Bu amaçla 3 -4 tuzak / dekar kullanılır. Popülasyon çok ise tuzak sayıları artırılabilir. İlaç kullanmadan yapılan bu mücadele türü ile çevreye zarar verilmez ve elde edilen ürünler bitki zararlılarından korunmuş olur.